dinsdag 8 februari 2011

BLOG WEEK 1: Op het laatste moment is ook op tijd... toch?

|| 's Avonds laat. ||

Tandjes gepoetst? Plasje gedaan? Sigaretje gerookt? Wekker nummer één gezet? Wekker nummer twee gezet? Lichtjes uit? Slapen gaan, droom zacht!


|| 's Ochtends vroeg. ||

Wekker nummer één gaat. Ik wordt gedesoriënteerd wakker en kijk hoe laat het is, bedenk hoe laat ik ook alweer naar school moet en wanneer ik de deur uit moet stappen. Ik ben op tijd! Ik kan nog wel even snoezen. Wekker nummer twee gaat ietsjes later. Vooruit, nog even snoezen. Ik heb nog wel even.

Ik schrik wakker. Beide wekkers gaan af en vluchtig kijk ik op de klok. Nee hè, wéér te laat wakker geworden! Ik schiet uit bed, scheld tegen mezelf en loop snel richting de badkamer. Ik was snel mijn haar, gezicht en ik loop met haast naar mijn kamer. Wat moet ik aantrekken? Snel strek ik wat uit mijn klerenkast, maar het ziet er niet uit. Hups, weer andere dingen aan. Oh, vergeten een schone boxershort aan te doen. Kleren weer uit, shorts wisselen en weer mijn outfit aandoen. Snel gooi ik mijn studiespullen in mijn tas en ondertussen kijk ik op de klok. Nog zeven minuten. Ik ren weer naar de badkamer om mijn haar te doen. Mislukt. Dit ziet er natuurlijk niet uit. Niks meer aan te doen, ik moet verder gaan. Heb ik alles bij me? Sleutels, portemonnee, sigaretten, horloge, telefoon, iPod? Ja? Gaan!

Ik stap op mijn fiets, rij de straat uit. Nee hè, tegenwind! Waarom vandaag. Scheldend fiets ik naar het station terwijl mijn haar alle kanten op wordt geblazen. Daar gaat m'n kapsel. Het begint te regenen. Op het station aangekomen kan ik geen plaats vinden voor m'n fiets. Boos zoek ik naar een plaatsje voor mijn tweewieler. Nog net op tijd kom ik aan op het station. Op het laatste moment is ook op tijd!

Trein vertraging, zo kom ik natuurlijk nooit op tijd. Ik wil inchecken. OV-chipkaart vergeten. NEE! Dat wordt weer een uur op de plee zitten met mijn knieën omhoog. Heb ik weer. Eenmaal in Utrecht aangekomen haast ik me naar de bus. Bij de bushalte lijkt het alsof er een bedrijf de hele nacht containers met studenten aangeleverd heeft; studenten verdringen elkaar om bus 12s te enteren. Eenmaal in de bus kijk ik op mijn horloge. Terwijl ik heen en weer wordt geschud en bijna op mijn bek ga door de hobbels zie ik dat ik nog nét op tijd kan komen als de bus doorrijdt.

Stoplicht staat op rood. Daar gaan weer kostbare minuten. Bij de volgende halte gaat er een deur niet dicht. Tandenknarsend hoor ik de piepjes terwijl een paar studenten er schijnbaar humor in zien. Willen jullie klappen van me? Ik ben bijna bij De Uithof! Controle. Stomme melkertbaantjes, denk ik bij mezelf. Ga een fatsoenlijke baan vinden of zo. Ik kan mezelf nog net onder een boete uit lullen en na publiekelijk vernederd te zijn verlaten de melketiers de bus. Daar gaat mijn image.

Eenmaal aangekomen bij de Padualaan sprint ik naar de faculteit waar ik een klasgenoot zie staan. 'Heb je het niet meegekregen?', zegt hij, 'Het college is een uur verschoven! Stond op Sharepoint. Lekker hè?!'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten