Toen ik klein was vroeg ik mijn moeder eens om een spelcomputer, maar die kreeg ik niet. Als ik dan zei dat andere kinderen het wel hadden zei ze dat je moest kijken naar kinderen die nog minder hadden dan jij.
Toen ik twee jaar later op school een drie haalde, werd meteen weer mijn spelcomputer afgepakt, ik moest maar eens gaan leren. Ik argumenteerde dat sommige kinderen nog lagere cijfers hadden en dat ik het dus best wel goed gedaan had. Maar mijn moeder zei dat ik naar de kinderen moest kijken die het beter hadden gedaan.
Dus in een positief geval moest ik naar een negatievere kant kijken, en in een negatief geval moest ik naar een positievere kant kijken. Heb ik het goed, wordt ik geconfronteerd met slecht. Heb ik het slecht, wordt ik geconfronteerd met goed. Snap je het nog? Grote kans dat je nu afhaakt. Eigenlijk doe je het dus altijd fout, en moet je luisteren naar anderen.
Zoals Ronald Koops, columnist van De Visie. Die wil dat we zijn verschrikkelijke columns met een glimlach lezen, zijn columnboekje licht bij ons op de wc en je kan wel raden waarvoor het papier wordt gebruikt. En Campina dan, die wil dat we hun speciale yoghurt met rechtsdraaiende dingen frutsels gaan eten. De dominee die zendeling is geweest wil dat we in de kerk veel enthousiaster gaan doen, de regering wil dat we onze sisi-blikjes niet meer op de grond gooien, oma wil dat we goed ons best doen op school, Albert Heijn wil dat we massaal zegeltjes gaan sparen voor korting en die vervelende mensen in de winkelstraat willen dat je lid wordt van de boekenclub voor korting waarbij je niet hoeft te sparen: 'Hou je soms niet van korting?'
Waarom wil iedereen toch iets van me, waarom moet ik altijd iets doen wat ik niet wil? Laat me toch met rust man, laat me gewoon met rust! Ik wil zelf bepalen wat ik doe!
Benjamin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten